Klasyczny koncert, rozumiany jako wykonanie muzyki na żywo z udziałem publiczności, nie zaś jako gatunek muzyki instrumentalnej, jest swego rodzaju ramą, w której prezentuje się muzykę – dzieła kompozytorów i interpretacje wykonawców. Rama ta bardzo szybko zmienia się w antyramę – niewidoczną, przezroczystą i pozornie neutralną względem tego, co obejmuje. W rzeczywistości koncert jest sytuacją bardzo złożoną, historycznie uwarunkowaną i zwrotnie sprzężoną z przemianami w samej muzyce. Powstał w drugiej połowie XIX wieku, jest więc wynalazkiem stosunkowo nowym.
Jakie czynniki wpłynęły zatem na rozwój koncertu i jak muzyka funkcjonowała przed jego powstaniem? Gdzie i jak ludzie jej słuchali? Kto i jaki wykonywał repertuar? Jak długie były te wydarzenia i o jakich porach się odbywały? Historia dawnych praktyk muzycznych jest o wiele bogatsza i bardziej zróżnicowana niż mogłoby się to wydawać. Okazuje się też zaskakująco zbieżna z niektórymi współczesnymi eksperymentami muzycznymi, których twórcy próbują znaleźć alternatywę dla klasycznego koncertu.
Wykład będzie prezentował dawne praktyki wykonywania i słuchania muzyki w kontekście praktyk nowych, wskazując na istniejące powiązania między sposobami wykonywania i słuchania muzyki przed XIX wiekiem i współczesnymi eksperymentami dramaturgicznymi. Jego celem będzie przekonanie słuchaczy, że historyczna wiedza o przedkoncertowych formach muzykowania może być inspirująca dla dzisiejszych twórców i odbiorców.
Wykład:
Historia klasycznego koncertu. Dawne i nowe praktyki wykonawcze
prelegent:
dr Monika Pasiecznik (Uniwersytet Wrocławski)
Moderator:
dr hab. Małgorzata Walentynowicz
ORGANIZATOR:
Katedra Teorii Muzyki
dr Monika Pasiecznik
Krytyczka muzyczna i kuratorka. Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim i teorii muzyki na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2023 r. obroniła z wyróżnieniem doktorat w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego na temat eksperymentów kuratorskich w koncercie.
Publikuje w takich fachowych czasopismach muzycznych, jak „Glissando” (Polska), „Dissonance” (Szwajcaria), „Neue Zeitschrift für Musik” (Niemcy), „MusikTexte” (Niemcy), „Positionen” (Niemcy), „World New Music Magazine” (Belgia), „Spuren” (Austria) i in. Współpacuje z „dwutygodnikiem”, „Didaskaliami”, „Notesem na 6 tygodni” i in.
Autorka książki „Rytuał superformuły” o Karlheinzu Stockhausenie (Krytyka Polityczna 2011) oraz współautorka (wraz z Tomaszem Biernackim) zbioru esejów o współczesnych operach „Po zmierzchu” (Krytyka Polityczna 2012). Inicjatorka polskiego wydania oraz tłumaczka książki Harry’ego Lehmanna „Rewolucja cyfrowa w muzyce. Filozofia muzyki” (Bęc Zmiana 2016).
W latach 2012-2017 prowadziła seminarium „Muzyka XX i XXI wieku” na podyplomowych studiach Wiedza o kulturze w IBL PAN.
W latach 2002-2005 recenzentka muzyczna wrocławskiej ”Gazety Wyborczej”.
W latach 2005-2020 felietonistka muzyczna „Odry”.
W latach 2007-2010 współpracowniczka redakcji muzycznej i autorka audycji w Programie 2 PR.
W latach 2012-2014 redaktorka „Ruchu Muzycznego”.
Zasiada w jury krajowych i międzynarodowych konkursów kompozytorskich:
Kompositionspreis der Landeshauptstadt Stuttgart (2020-2024)
Classical:NEXT Innovation Award (od 2016)
Jury Krajowe Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej (2019)
Jako kuratorka współpracowała z takimi festiwalami, jak Warszawska Jesień, Sacrum Profanum (Kraków), Musica Electronica Nova (Wrocław), Poznańska Wiosna Muzyczna, Huddersfield Contemporary Music Festival, Nuova Consonanza (Rzym), Goetheborg Art Sound Festival, Expozice nové hudby (Brno), Klangspuren (Innsbruck), Darmstädter Ferienkurse für Neue Musik, a także z instytucjami takimi, jak Muzeum Sztuki Nowoczesnej (Warszawa), Nowy Teatr (Warszawa), Narodowy Instytut Audiowizualny (Warszawa), Europejski Kongres Kultury (Wrocław). Projekty muzyczne realizowała dzięki wsparciu Fundacji Nowej Kultury Bęc Zmiana i Stowarzyszenia Kwadrofonik.
Za swe projekty była w 2015 roku nominowana do prestiżowej międzynarodowej nagrody Classical:NEXT Innovation Award.
Od 2015 roku współpracuje ze Stanisławem Suchorą, właścicielem Agencji Artystycznej SONORA.
Mieszka w Warszawie.
pasiecznik.wordpress.com
Facebook
Instagram
YouTube