Doktorzy honoris causa

• Jan Ptaszyn Wróblewski (2023)
• Włodzimierz Nahorny (2023)
• Konstanty Andrzej Kulka (2017)
• Stefania Toczyska (2014)
• Jan Kusiewicz (2012)
• Krzysztof Penderecki (2008)
• Antoni Poszowski (2003 – pośmiertnie)

Doctor honoris causa (łac. „doktor dla zaszczytu”) – najwyższy akademicki tytuł honorowy nadawany przez uczelnie osobom szczególnie zasłużonym dla nauki i kultury. Nie wymaga posiadania formalnego wykształcenia, ale nadawany jest zazwyczaj osobom o wysokim statusie społecznym lub naukowym.

W aMuz tryb nadawania tej zaszczytnej godności regulują zapisy par. 100 Statutu:

1. Akademickim tytułem honorowym nadawanym przez Akademię jest tytuł doktora honoris causa.
2. Tytuł honorowy doktora honoris causa nadaje osobom szczególnie zasłużonym dla życia naukowego, kulturalnego, społecznego lub politycznego Senat.
3. Z propozycją nadania tytułu doktora honoris causa może wystąpić nauczyciel akademicki zatrudniony w Akademii. Propozycję przedkłada się Rektorowi w terminie do 15 marca każdego roku w formie pisemnej, podając krótką informację o kandydacie wraz z uzasadnieniem propozycji.
4. Rektor przeprowadza z Dziekanami konsultacje dotyczące zgłoszonych kandydatur w terminie do 15 kwietnia danego roku.
5. Po przeprowadzeniu konsultacji, o których mowa ust. 4, Dziekan prezentuje wnioski o nadanie tytułu doktora honoris causa na najbliższym posiedzeniu Senatu.
6. Wszczęcie postępowania w sprawie nadania tytułu doktora honoris causa następuje uchwałą Senatu podjętą większością 3/5 głosów statutowego składu.
7. Uchwałę w sprawie nadania tytułu doktora honoris causa Senat podejmuje po uzyskaniu trzech opinii w danej sprawie (2 recenzje oraz laudacja)

aktualizacja: 07.09.2023